متولد سیرجان است. سال ۶۲ برای ادامه تحصیل در رشته زیست شناسی وارد دانشگاه شهید بهشتی تهران شد اما بنا به دلایلی دوسال بعد از این رشته انصراف داد و با شرکت در آزمونی که در خرداد ماه سال ۶۴برگزار شد در رشته پزشکی همان دانشگاه قبول و از مهر ماه به عنوان دانشجوی رشته پزشکی گام اول در راه طبابت را برداشت.
چون جزو پنج نفر برتر دانشگاه بود به طور مستقیم وارد رشته تخصص شد و در سال ۷۵به عنوان متخصص جراحی فارغ التحصیل شد. سپس ۱۲ سال در زادگاهش به مردم سیرجان خدمت کرد و در سال ۸۶ برای ادامه تحصیل در رشته فوق تخصص جراحی دست برای بار دیگر وارد دانشگاه شهید بهشتی تهران شد و در سال ۸۸ با موفقیت و سربلندی این دوره را نیز پشت سر گذاشت و از آن سال تا کنون در شهر شیراز با انجام جراحی های متعدد دست و پا که توسط این پزشک حاذق سیرجانی صورت گرفته توانسته مایه افتخار مردم سیرجان و شیراز باشد. در ادامه پایگاه خبری پیام اردیبهشت گفتگویی را با دکتر علی رادمهر ترتیب داده که از نظر می گذرانید:
۱- با توجه به تخصصتان در خصوص عمل میکروسکوپی توضیحاتی ارائه بفرمایید.
موضوعی که در رابطه با عمل های میکروسکوپی وجود دارد و به عینه دیده می شود این است که در کل کار با میکروسکوپ کار بسیار بسیار مشکلی است و در جراحی های پیوند عضو قطع شده خود زمینه کاملا جدایی دارد.
از بدو ورودم به دوره فوق تخصص می توانم بگویم بیش از شش ماه فقط تلاش و تمرین شبانه روزی داشتم که بتوانم به صورت همزمان که در چشمی میکروسکوپ نگاه میکنم بتوانم در زیر آن با دست و نخ های جراحی کار کنم و مهمتر اینکه ما قرار بود میکرو کار کنیم یعنی کار روی عروق بسیار ریز مثل انگشتان که کار را فوق العاده مشکل تر می کرد.
شش ماه اول را فقط در آزمایشگاه ها و کار بر روی حیواناتی همچون موش و خرگوش گذراندم تا بتوانم بعدا کارهای اساسی روی انسان ها انجام دهم و از این بابت در خصوص جراحی های میکروسکوپی فقط می توانم بگویم که بسیار سخت و زمان بر و طاقت فرسا هستند.
۲-با چه انگیزه ای این رشته از پزشکی را انتخاب کردید؟
واقعیت این است که زمانی که تصمیم گرفتم وارد رشته فوق تخصص جراحی دست شوم به این صورت دیدگاهی از این جراحی نداشتم و بیشتر کارهای ماکروسکوپی مد نظرم بود. اما وقتی وارد این رشته شدم متوجه شدم که شاخه ای از این نوع جراحی است که به پیوند میکروسکوپی معروف است و در برابر سایر عمل ها از دقت و کیفیت کار بهتری برخوردار می باشد. البته بسیاری از همکاران مااین رشته از جراحی را به دلیل طاقت فرسا بودن آن انتخاب نمی کنند چون بعضی از عمل هایی که داشته ام بیشتر از سیزده ساعت طول کشیده اند و فوق العاده مشکل هستندو به همین دلیل کمتر کسی در شاخه پیوند میکروسکوپی قدم می گذارد.
۳- پس عمل پیوند بدون استفاده از میکروسکوپ هم انجام می شود؟
بله. بسیاری از عمل ها در بزرگسالان وجود دارد که نیاز به استفاده از میکروسکوپ ندارد و جراحی میکروسکوپی محسوب نمی شوند. حتی خیلی از عمل ها هست که بر روی دست صورت می گیرد اما نمی توان نام پیوند را روی آنها گذاشت مانند ترمیم عصب و ترمیم عروق. به معنای واقعی پیوند جایی به کار برده می شود که عضوی قطع شده باشد و ما بخواهیم آن را دوباره وصل کنیم که خیلی هم زمان بر است. البته پیوند هم به دو صورت است یکی پیوند مثلا پیوند یک عصب که کار کوتاه مدتی است و با میکروسکوپ شاید در عرض نیم ساعت انجام شود اما پیوند عضوی که قطع کامل شده و در آن تمام عروق، جریان ها، اعصاب و ولیدها باید پیوند بخورند و زمان بر است. این عمل ها نیاز به دقت زیادی دارند و برای اینکه درصد موفقیت آمیز بودن و کیفیت شان به بهترین نوع ممکن صورت گیرد، نیاز به میکروسکوپ دارند. البته بعضی از جراحان با استفاده از لوپ این کار را انجام می دهند.
۴- در مورد لوپ بیشتر توضیح بفرمایید.
لوپ وسیله ای است که توسط برخی پزشکان در عمل های پیوند مورد استفاده قرار میگیرد و وسیله ای است که بزرگنمایی آن خیلی کمتر از میکروسکوپ است ولی دید واضح تری نسبت به دید معمولی دارد و کیفیت کار با میکروسکوپ را ندارد.
۵- شایع ترین بیماری های دست که نیاز به جراحی دارند کدامند؟
ببینید بحث در مورد جراحی های مربوط به دست بسیار گسترده است اما به طور کلی می توان گفت که اکثر صدماتی که از طریق تصادفات، ضربه های ناشی از ضرب و شتم، پارگی تاندوم ها، شکستگی ها و پارگی عصب بر روی دست اتفاق می افتد نیاز به جراحی دارند.
۶- هرچند وقت یکبار به سیرجان می آیید و آخرین باری که آمده اید کی بوده است؟
اوایل ماهیانه به سیرجان می آمدم اما متاسفانه به دلیل زیاد شدن حجم کار و شرایط خاص بیمارانم که حداقل روزی ۲ بار نیاز به ویزیت شدن دارند و نگرانی از پیش آمدن مشکل برای آنها و عدم جوابگویی به آن ها چند سالی است که نتوانسته ام به سیرجان سفر کنم اما همیشه دوستدار زادگاه و شهرم هستم.
۷- آیا حاضرید در برهه هایی مثلا هر سه ماه یکبار در سیرجان نیز بیماران را ویزیت کنید؟
ببینید اگر شرایطی باشد به دلیل علاقه ام به زادگاهم دوست دارم به مردم شهرم خدمت کنم اما از آنجا که عمل های پیوند عمل هایی باشرایط خاص هستند و تنها جراح در انجام یک عمل موفق نقش ندارد و نیاز به مرکزی است که هم از لحاظ امکانات و تجهیزات و هم از نظر آموزش دیدن پرسنل و طولانی بودن مدت بستری بیماران که اغلب تا دو هفته طول میکشد شرایط ویژه ای را می طلبد که متاسفانه این شرایط در سیرجان فراهم نیست.
۸- از مهمترین عوامل موفقیت دکتر رادمهر بگویید.
پشتکارم را اصلی ترین عامل موفقیتم میدانم چون افراد زیادی را می شناسم که هوش بهتری نسبت به من داشته اند اما به دلیل عدم پشتکار نتوانسته اند به جایگاهی که مد نظرشان بوده برسند و هوش به تنهایی در موفقیت کافی نیست. و بعد از آن تشویق و حمایت خانواده ام را مهمترین دلیل موفقیتم می دانم.
۹- پر استرس ترین و جنجالی ترین جراحی که انجام داده اید کدام بوده؟
عمل های ما در رابطه با پیوند همه پر استرس و جنجالی هستند. وقتی فردی عضوی از بدنش قطع می شود و بیرون می افتد استرس بسیار زیادی را روی بیمار و خانواده و اطرافیان او ایجاد میکند و طبیعتا با سوالات متفاوتی که در خصوص وضعیت بیمار، موفق بودن یا نبودن عمل، مشخص کردن نتیجه نهایی بیمار و بازگشت بیمار به محل کار و هزاران سوال دیگر که از سوی آن ها از پزشک پرسیده می شود این استرس همیشه به او منتقل می شود. و این استرس ها در تمامی عمل های پیوند وجود دارد و منحصر به پیوند خاصی نیست.
۱۰- واکنش بیماران شما بعد از انجام عمل های موفقیت آمیز پیوند چه بوده است؟
شادی وصف ناشدنی و غیر قابل باوری که از اینگونه عمل ها که هرگز تصور نمی کرده اند که عضو قطع شده دوباره به زندگی برگردد و حتی قادر باشند دوباره کار کنند به آن ها و اطرافیانشان دست می دهد و این حس خیلی خوب و رضایت از زندگی را به پزشک منتقل میکند و شاید تنها دلیلی که بعد از گذشت ۲۷سال از کارم هنوز توان ادامه دادن دارم همین خوشحالی بیماران و خانواده آن هاست که انگیزه انجام این عمل های سخت و طاقت فرسا را هنوز در من زنده نگه داشته و باعث شده که بتوانم حداقل برای هر پیوند یک ماه استرس را با جان و دل بپذیرم.
۱۱- اطلاع داریم که شما طی چند ماه گذشته دو عمل پیوند موفقیت آمیز انجام داده اید. در خصوص شرایط این دو بیمار و عملی که روی آن ها انجام شد توضیحاتی بفرمایید.
حدودا هفت ماه قبل آقایی بود که در اثر سقوط بیل مکانیکی مچ پای وی قطع شده بود و با اینکه ۴۰۰یا ۵۰۰ کیلومتر از مرکز شیراز فاصله داشت اما در حداقل زمان با هیلیکوپتر به مرکز منتقل شد و توانستیم در کمتر از ۶ ساعت عمل پای این بیمار را با موفقیت انجام دهیم و شکر خدا الان این بیمار روی پای خودش راه می رود و عمل دوم حدودا چهل روز قبل بود خانمی که در کارخانه سبزی خورد کنی صنعتی چهار انگشت خود را از دست داده بود و تحت جراحی پیوند قرار گرفت و خوشبختانه وضعیت خوبی دارد.
۱۲- توصیه شما به افرادی که دچار قطع عضو می شوند چیست؟
در مورد پیوند عضو قطع شده دو موضوع خیلی مهم است. اول نحوه انتقال به مرکزی است که پیوند در آنجا انجام می شود. اشتباهی که اکثر مردم می کنند این است که عضو قطع شده را داخل فریزر یا روی یخ قرار می دهند که این کار باعث میشود دمای عضو به زیر صفر برسد و نشود عضو را پیوند زد و بهتر است عضو قطع شده به وسیله محلول سرم شتشو داده شود و داخل پارچه تمیز و سپس داخل پلاستیک قرار داده شود و درب پلاستیک بسته و در کلمن مخلوط آب و یخ قرار داده شود . دومین توصیه من در خصوص زمان رسیدن عضو به مراکز پیوند است که در موفقیت پیوند نقش بسزایی دارد. البته باید بگویم زمان در قسمت های مختلف عضو قطع شده متفاوت هست مثلا در قسمت انگشتان تا ۱۰ الی ۱۲ ساعت بعد از قطع عضو هم می توان امیدوار به موفقیت آمیز بودن پیوند بود اما در قسمت مچ به ۶ساعت، قسمت ساعد به ۴ساعت و بازو به ۲ ساعت می رسد و بعد از این زمان ها اگر عضو به مرکز برسد امکان پیوند وجود نخواهد داشت.
۱۳- چرا شیراز را برای کار انتخاب کردید؟
ببینید کار ما جوری هست که باید چندین استان پوشش داده شود. مثلا در شیراز استاهایی چون کرمان، هرمزگان، بوشهر، کهکیلوییه و بویر احمر چون خودشان قطب درمان هستند سریع تر و راحت تر امکان انتقال بیماران فراهم می شود و حضور یک متخصص پیوند در شهر کوچکی مثل سیرجان به منزله تلف شدن نیرویی هست که این نوع عمل را می تواند انجام دهد . و همانطور که قبلا هم گفتم برای عمل های پیوند نیاز به امکانات و مراکز خاصی هست که در شیراز این شرایط نیز فراهم هست و احساس میکنم در اینجا می توانم به طیف وسیعی از هموطنانم خدمت رسانی کنم.
۱۴-به نظر شما عمده ترین علت قطع عضو در ایران چیست؟
اتفاق قطع عضو که اکثرا بخاطر عدم رعایت ایمنی هست و در کشور ما جدی گرفته نمی شود که امیدوارم جدی گرفته شود تا اینگونه حوادث به حداقل برسد و برسیم به جایی که مانند کشورهای پیشرفته که اگر چنین اتفاقی در کشورشان رخ دهد برایشان تعجب آور است و هم از سوی افراد و هم ارگان هایی که مسئول سخت گیری در قضیه ایمنی هستند حساسیت بیشتری نشان داده شود تا از بروز حوادث و تصادفات که منجر به قطع عضو می شوند و در کشور ما فوق العاده زیاد هستند و غیر قابل تصور هست برای کشورهای جهان اول جلوگیری شود.
