اعتیاد تلخ

گوشی از دست من نمی‌افتد

چشم‌ها خسته و سرم گیج است

روز و شب را نمی‌شناسم؛ وای

حال من خوب نیست، بیمارم

بچه‌ها، خانه، زندگی مانده!

شام شب، ظرف، جاروی منزل

خسته از پرسه‌های بیهوده

همه اینترنتی شده کارم!

باید این گوشی مزخرف را

بگذارم کنار و برخیزم

خورد و خوابم شده است اینترنت

این چه وضعیتی است من دارم؟!

فضه پورمختار

نوشتن دیدگاه